Magia ›
Kuźnia Mroku -
Dział Magia -
Geometria -
Magia Wicca -
Publikacje Portalu Mrooczlandia -
Teozofia -
Wielka Księga Czarów i Zaklęć
|
Kozłek lekarski
Nazwa łacińska: Valeriana officinalis L. Nazwy ludowe: waleriana, odolan, stoniebo, baldrian, biełrzan, kocia trawa. Opis:Kozłek jest rośliną dwuletnią.W pierwszym roku wegetacji wytwarza rozetę nieparzystych liści oraz grube kłącze z licznymi korzeniami. W drugim roku wyrasta wysoki (do 1,5 m) pęd, zakończony kwiatostanem składającym się z drobnych kwiatów koloru różowego lub białego. Kozłek występuje dziko na wilgotnych łąkach, nad brzegami rzek, w wilgotnych zaroślach. Rośliny ze stanowisk naturalnych nie zawsze dostarczają surowca dobrej jakości i w związku z tym w Polsce pozyskiwany jest on wyłącznie z upraw. Dobrze udaje się na glebach próchniczych lub piaszczysto-gliniastych, zasobnych w wapń. Nie udaje się na glebach zlewnych i ciężkich, jak również suchych i piaszczystych. Na glebach zbyt ciężkich i zwięzłych wytwarza dużą ilość drobnych korzeni, co jest cechą niepożądaną. Kozłek uprawia się z nasion. Najkorzystniejszy jest siew na rozsadnik w sierpniu, a rozsadę wysadza się na miejsca stałe w końcu września lub na wiosnę. Z 1 ha uzyskuje się 10 - 20 q suchych korzeni. Zbiór surowca:Surowcem zielarskim jest korzeń - Radix Valerianae.Korzenie wykopuje się późną jesienią lub wiosną, po zaschnięciu części nadziemnych, przy pomocy wideł amerykańskich, względnie wyorywuje się pługiem lub kopaczką do ziemniaków. Wykopane korzenie otrzepuje się z ziemi, płucze starannie i szybko, usuwa resztki nadziemne, obsusza się, a następnie kraje wzdłuż, aby szybciej wysychały. Korzenie suszy się w suszarni ogrzewanej w temperaturze do 35'C. Przy dobrej pogodzie można korzenie podsuszać w suszarni naturalnej, a tylko dosuszać w temperaturze podwyższonej. Po wysuszeniu należy surowiec oczyścić usuwając piasek i drobne, włoskowate korzenie. Dobrze zebrany i wysuszony surowiec powinien składać się z korzeni i kłączy barwy szarobrunatnej o silnym, charakterystycznym zapachu. Składniki lecznicze:Korzeń kozłka zawiera m.in.: olejek eteryczny, związki estrowe, niewielkie ilości alkaloidów, pochodne acetylenu, kwasy organiczne i inne związki.Zastosowanie:W medycynie ludowej korzeń kozłka stosowany był w skurczach żołądka, gardła, padaczce, histerii, hipochondrii, migrenie, przy osłabieniu serca wskutek przebytych chorób zakaźnych, przy bezsenności itp.Obecnie korzeń kozłka używany jest w nerwicach wegetatywnych, wyczerpaniu nerwowym, stanach lękowych itp. jako lek łagodnie uspokajający. Wchodzi w skład licznych, mieszanek i preparatów nasercowych i uspokajających. |