Magia ›
Kuźnia Mroku -
Dział Magia -
Geometria -
Magia Wicca -
Publikacje Portalu Mrooczlandia -
Teozofia -
Wielka Księga Czarów i Zaklęć
|
Słonecznik zwyczajny
Nazwa łacińska: Helianthus annuus L. Nazwy ludowe: słonecznik. Opis:Słonecznik jest rośliną roczną wyrastającą do 2,5 m wysokości.Liście szorstkie, sercowate. Znany ze swych dużych koszyczków kwiatowych. Kwiaty brzeżne w koszyczku - języczkowe, wewnętrzne - rurkowe, białe. Owocem jest niełupka składająca się z skórzastej owocni i nasienia. Ojczyzną słonecznika jest Meksyk. Uprawiany jest w wielu krajach Europy, również w Polsce, przede wszystkim dla jadalnych nasion, zawierających białko i około 40% tłuszczu, który tłoczy się na olej jadalny, odznaczający się dużymi walorami smakowymi i dietetycznymi. Uprawiany również jako roślina pastewna. Zbiór surowca:Surowcem zielarskim jest kwiat - Flos Helianthii.Zbiera się zewnętrzne kwiaty koszyczka - języczkowe, płonne. Wyskubuje się je z koszyczków po zapyleniu się kwiatów rurkowych, ale zanim zaczną brunatnieć. Wyskubuje się je ostrożnie, nie zgniatając, układa się luźno w koszykach i jak najszybciej przenosi do suszenia. Suszyć je można w suszarni naturalnej lub w lekko podwyższonej temperaturze. Dobrze zebrany i wysuszony surowiec powinien składać się z kwiatów języczkowatych barwy żółtej bez domieszki rurkowatych. Składniki lecznicze:Kwiat zawiera m.in.: karotenoidy, barwniki, cukry, olejek, substancje gorzkie, prowitaminę A.Zastosowanie:W lecznictwie ludowym niektórych krajów kwiat słonecznika stosowany był jako lek przeciw malarii.Obecnie w lecznictwie jest rzadko stosowany jako lek przeciwgorączkowy w przeziębieniach, nieżytach górnych dróg oddechowych, grypie, anginie itp; ponadto jako środek pobudzający apetyt i ułatwiający trawienie w nieżytach żołądka i zaburzeniach trawienia na tle niedostatecznego wydzielania soków trawiennych. Zewnętrznie w postaci okładów na stłuczenia, wrzody, czyraki, trudno gojące się rany itp. |