Portal Mrooczlandia



[ Magia ] - [ Publikacje ] - [ Wampir - Jego Przyjaciele i Krewni ]

Wampir - Jego Przyjaciele i Krewni

Bez przesady można by to nazwać dobrą grą, podczas gdy przedstawienie, w najlepszym wypadku, nie można opisać bardziej niż jako odpowiednio rozsądne. W jednym lub dwóch przypadkach efekty, od których tak wiele zależy i które oczywiście wymagają najbardziej starannej troski, były tak niestarannie przygotowane, że wywoływały nie zamierzony uśmiech. "Było o krok od diabelskości do śmieszności w poniedziałkową noc," pisze Era, 16 lutego 1927 roku. Bardzo wyróżniająca się była dama, ubrana w ubiór szpitalnej pielęgniarki która siedziała w przedsionku teatru i odnośnie której rozniosła się wieść że jej pomoc może być konieczna dla osób na widowni które mogą omdleć z powodu przerażającego dramatu wystawianego na scenie. Moge napisać jedynie że odkryłem iż ta plotka jest niemożliwa do uwierzenia, "quodcumque ostendis mihi sic, incredulus odi". Było to z pewnością traktowane jako pewnego rodzaju reklama i nic więcej, obecność pielęgniarki miała żałosny posmak. Zostałem powiadomiony że po pierwszych kilku tygodniach pewne przyjazne podsumowania były wypowiadane kiedy wszystkie postacie były zgromadzone na scenie i było to tłumaczone tym że widownia nie może być straszona tym co widzą, ponieważ ma w to zamierzeniu być komiczne dla oczekiwanej przez nich rozrywki. Tak wielka sprzeczność z dobrymi manierami, nie mówiąc już o artystycznej niestosowności, jest mało wiarygodna.

Gra była jawnie słaba, lecz taka była silna fascynacja tą tematyką że miała ona wyjątkowe powodzenie i tryumfalnie kroczyła z teatru do teatru. 25 lipca 1927 roku, "Drakula" został ukazany Księciu York; 29 kwietnia ukazano ową sztukę następnie Księciu Walii, 10 października - Garrick; następnie wszystkim po kolei z licznych arystokratycznych domów. Sztuka owa była także wystawiana objazdowo i na chwilę obecną jest nadal objazdowo wystawiana w prowincjonalnych teatrach z wielkim powodzeniem, dramat zaczął być wystawiany z większym natchnieniem i wigorem aniżeli była pierwotnie wystawiana w Little Theatre i Wilfrid Fletcher w szczególności odgrywał rolę szalonego Renfielda z naprawdę natchnionym posmakiem zadumanego patosu i tajemniczego przerażenia. Jest to niezwykle pouczające i ciekawe jest że moda na "wampirze przedstawienia" w Londynie powtórzyła sie niemalże dokładnie po upływie stulecia. 5 listopada 1927 roku, nowa wersja "Drakuli" jaką opracował Charles Morrel, została wystawiona w Court Theatre, w Warrington.

W Ameryce dramatyzacja Draculi została dokonana w Shubert, New Haven, 19 września 1927 roku. Została wystawiona w Fulton, w Nowym Jorku, wraz z nadejściem 5 października.

Rolę Jonathana Harkera grał Terence Neil; Abrahama Van Helsinga - Edward Van Sloan; Renfielda - Bernard Jukes; Hrabiego Drakuli - Bela Lugoni ('Lugosi').

Jak już uprzednio zaznaczyłem, zaskakującym faktem było to że tak mierne przedstawienie zdołało odnieść tak wielki sukces, co może być, jak sądzę, zawdzięczane jedynie zafascynowaniem daną tematyką. Świadomie lub nieświadomie zrozumiano że tradycja wampira zawiera w sobie o wiele więcej prawdy niż zwykłe osoby mogły to docenić i potwierdzić. "La fable du vampire est peut-?tre, la plus universelle de nos superstitions... Elle a partout l'autorité de la tradition: elle ne manque ni de cello de la philosophic ni de celle de la médicine. La théologie m?me en a parlé".


Poprzednia | Strona 7-42 | Następna


Powrót do Wampir - Jego Przyjaciele i Krewni




ميترا / मित्र / Ми́тра / Mitra
Mitra Taus Melek

Misja | Polityka Prywatności | | Pióropusz.Net | Magical-Resources.Net


Portal Mrooczlandia www.Mrooczlandia.com
Wszelkie prawa zastrzeżone ©